са́кура
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | са́кура | са́куры | 
		
			| Р. | са́куры | са́кур | 
		
			| Д. | са́куры | са́курам | 
		
			| В. | са́куру | са́куры | 
		
			| Т. | са́курай са́кураю
 | са́курамі | 
		
			| М. | са́куры | са́курах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
А́БЭ КО́БА
(сапр. Кіміфуса; н. 7.3.1924, Токіо),
японскі пісьменнік. Вядомасць Абэ Коба прынеслі раманы-прытчы «Жанчына ў пяску» (1962), «Чужы твар» (1964), «Спаленая карта» (1967), «Чалавек-скрынка» (1973), «Тайнае спатканне» (1977), «Каўчэг «Сакура» (1984) і інш., гратэскава-фантаст. п’есы «Паляванне на рабоў» (1955), «Прывіды сярод нас» (1958), «Сказанне пра веліканаў» (1960), «Крэпасць» (1962), «Мужчына, які ператварыўся ў дубінку» (1969) і інш. У цэнтры твораў Абэ Коба маральна-філас. праблемы, трагедыя адзіноцтва ў сучасным свеце, працэс адчужэння асобы, матывы безвыходнасці. Аўтар аповесці «Сцяна. Злачынства S. Карума» (1951; літ. прэмія Акутагавы).
Тв.:
Бел. Пер. — Жанчына ў пяску;
Чужы твар. Мн., 1986;
рус. пер. — Избранное. М., 1988.
т. 1, с. 54
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)