саксау́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саксау́льны саксау́льная саксау́льнае саксау́льныя
Р. саксау́льнага саксау́льнай
саксау́льнае		 саксау́льнага саксау́льных
Д. саксау́льнаму саксау́льнай саксау́льнаму саксау́льным
В. саксау́льны (неадуш.)
саксау́льнага (адуш.)		 саксау́льную саксау́льнае саксау́льныя (неадуш.)
саксау́льных (адуш.)
Т. саксау́льным саксау́льнай
саксау́льнаю		 саксау́льным саксау́льнымі
М. саксау́льным саксау́льнай саксау́льным саксау́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саксау́льны саксау́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саксау́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і саксаулавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саксау́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Невысокае бязлістае сярэднеазіяцкае дрэва (або хмызняк), якое расце ў саланчаковых пустынях.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. саксау́лавы, -ая, -ае і саксау́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саксау́льный саксау́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)