сакрато́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сакрато́рны сакрато́рная сакрато́рнае сакрато́рныя
Р. сакрато́рнага сакрато́рнай
сакрато́рнае		 сакрато́рнага сакрато́рных
Д. сакрато́рнаму сакрато́рнай сакрато́рнаму сакрато́рным
В. сакрато́рны (неадуш.)
сакрато́рнага (адуш.)		 сакрато́рную сакрато́рнае сакрато́рныя (неадуш.)
сакрато́рных (адуш.)
Т. сакрато́рным сакрато́рнай
сакрато́рнаю		 сакрато́рным сакрато́рнымі
М. сакрато́рным сакрато́рнай сакрато́рным сакрато́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сакрато́рны физиол. секрето́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрато́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сакрацыйны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́цыя, -і, ж. (спец.).

Выдзяленне сакрэту² клеткамі залозы.

Залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Сакраторная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрато́рны

(лац. secretorius)

выдзяляльны;

с-ыя клеткі — клеткі чалавека і жывёл, якія выпрацоўваюць і выдзяляюць асобыя рэчывы — сакрэты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́т², -у, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваецца клеткамі розных залоз, неабходнае для жыццёвых функцый арганізма.

С. шчытападобнай залозы.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секрето́рный физиол. сакрато́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́цынус

(лац. acinus = ягада, гронка)

1) канцавы сакраторны аддзел альвеалярнай залозы;

2) першасная структурная адзінка лёгкага, якая складаецца з альвеалярных ходаў з альвеоламі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)