сакаля́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сакаля́тка |
сакаля́ткі |
| Р. |
сакаля́тка |
сакаля́так |
| Д. |
сакаля́тку |
сакаля́ткам |
| В. |
сакаля́тка |
сакаля́так |
| Т. |
сакаля́ткам |
сакаля́ткамі |
| М. |
сакаля́тку |
сакаля́тках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сакаля́тка, ‑а, н.
Разм. Птушаня сокала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
соколёнок м. сакаляня́ и сакалянё, -ня́ці ср.; сакаля́тка, -ка ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)