сайо́ты, ‑аў; адз. сайот, ‑а, м.; сайотка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. сайоткі, ‑так; ж.

Устарэлая назва тувінцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайо́т,

гл. сайоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайо́тка,

гл. сайоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайо́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сайо́т сайо́ты
Р. сайо́та сайо́таў
Д. сайо́ту сайо́там
В. сайо́та сайо́таў
Т. сайо́там сайо́тамі
М. сайо́це сайо́тах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)