сайо́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сайо́тка |
сайо́ткі |
| Р. |
сайо́ткі |
сайо́так |
| Д. |
сайо́тцы |
сайо́ткам |
| В. |
сайо́тку |
сайо́так |
| Т. |
сайо́ткай
сайо́ткаю |
сайо́ткамі |
| М. |
сайо́тцы |
сайо́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сайо́ты, ‑аў; адз. сайот, ‑а, м.; сайотка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. сайоткі, ‑так; ж.
Устарэлая назва тувінцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)