сайга́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сайга́чы сайга́чая сайга́чае сайга́чыя
Р. сайга́чага сайга́чай
сайга́чае		 сайга́чага сайга́чых
Д. сайга́чаму сайга́чай сайга́чаму сайга́чым
В. сайга́чы (неадуш.)
сайга́чага (адуш.)		 сайга́чую сайга́чае сайга́чыя (неадуш.)
сайга́чых (адуш.)
Т. сайга́чым сайга́чай
сайга́чаю		 сайга́чым сайга́чымі
М. сайга́чым сайга́чай сайга́чым сайга́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сайга́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сайга́чы сайга́чая сайга́чае сайга́чыя
Р. сайга́чага сайга́чай
сайга́чае		 сайга́чага сайга́чых
Д. сайга́чаму сайга́чай сайга́чаму сайга́чым
В. сайга́чы (неадуш.)
сайга́чага (адуш.)		 сайга́чую сайга́чае сайга́чыя (неадуш.)
сайга́чых (адуш.)
Т. сайга́чым сайга́чай
сайга́чаю		 сайга́чым сайга́чымі
М. сайга́чым сайга́чай сайга́чым сайга́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сайга́чы сайга́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сайга́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сайгі, сайгака; які належыць, уласцівы ім. Сайгачы статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайга́, -і́, ДМ сайзе́, мн. са́йгі, -аў, ж. і сайга́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Стэпавая парнакапытная жывёліна з лірападобнымі рагамі, від антылопы.

|| прым. сайга́чы, -ая, -ае.

С. статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)