са́ечны гл. сайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́ечны са́ечная са́ечнае са́ечныя
Р. са́ечнага са́ечнай
са́ечнае		 са́ечнага са́ечных
Д. са́ечнаму са́ечнай са́ечнаму са́ечным
В. са́ечны (неадуш.)
са́ечнага (адуш.)		 са́ечную са́ечнае са́ечныя (неадуш.)
са́ечных (адуш.)
Т. са́ечным са́ечнай
са́ечнаю		 са́ечным са́ечнымі
М. са́ечным са́ечнай са́ечным са́ечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

са́ечны са́ечный;

~нае це́ста — са́ечное те́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сайкі. Саечнае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́йка, -і, ДМ са́йцы, мн. -і, са́ек, ж.

Невялікая прадаўгаватая або круглая булка з пшанічнай мукі.

|| прым. са́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́ечный са́ечны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)