сады́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сады́стка сады́сткі
Р. сады́сткі сады́стак
Д. сады́стцы сады́сткам
В. сады́стку сады́стак
Т. сады́сткай
сады́сткаю		 сады́сткамі
М. сады́стцы сады́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сады́стка ж. сади́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сады́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да садыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, апантаны садызмам.

|| ж. сады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сади́стка сады́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sadist [ˈseɪdɪst] n. сады́ст; сады́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sadist

[ˈseɪdɪst]

n.

сады́ст -а m., сады́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)