садо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па доглядзе за садам і вырошчванні садовых раслін.

|| ж. садо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. садо́ўнік садо́ўнікі
Р. садо́ўніка садо́ўнікаў
Д. садо́ўніку садо́ўнікам
В. садо́ўніка садо́ўнікаў
Т. садо́ўнікам садо́ўнікамі
М. садо́ўніку садо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

садо́ўнік м. садо́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́ўнік, ‑а, м.

Спецыяліст па догляду саду і вырошчванню садовых раслін. Садоўнік, відаць, падстрыгаў дрэвы для хараства, каб яны раслі не гонкія, а купчастыя. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садо́ўнік м Gärtner m -s, -;

быць заўзя́тым садо́ўнікам ein lidenschaftlicher Gärtner sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

садо́вник садо́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gardener [ˈgɑ:dnə] n.

1. садо́ўнік; садаво́д

2. агаро́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

садо́ўніца, ‑ы, ж.

Жан. да садоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sadownik

м. садавод; садоўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gardener

[ˈgɑ:rdnər]

n.

гаро́днік, садо́ўнікm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)