назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Садо́вай | |
| Садо́вай | |
| Садо́вую | |
| Садо́вай Садо́ваю |
|
| Садо́вай |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Садо́вай | |
| Садо́вай | |
| Садо́вую | |
| Садо́вай Садо́ваю |
|
| Садо́вай |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Валасянка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
садо́вый садо́вы;
◊
голова́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́тнік¹, -у,
Адналетняя дэкаратыўная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садо́вы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэнтыфо́лія, ‑і,
Махровая
[Лац. centifolia — стопялёсткавая.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэзеда́, -ы́,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наго́ткі, -так,
Аднагадовая
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляўко́нія, -і,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саду.
2. Які расце ў садзе; культурны.
3. Які мае адносіны да садаводства, звязаны з ім.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)