садаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па садаводстве; чалавек, які разводзіць сад, сады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. садаво́д садаво́ды
Р. садаво́да садаво́даў
Д. садаво́ду садаво́дам
В. садаво́да садаво́даў
Т. садаво́дам садаво́дамі
М. садаво́дзе садаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

садаво́д м. садово́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто займаецца садаводствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садаво́д м Gártenbauer m -n, -n або -s, -n;

садаво́д-ама́тар Gártenfreund m -(e)s, -e;

садаво́д-маста́к Kúnstgärtner m -s, -, Zíergärtner m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

садово́д садаво́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gardener [ˈgɑ:dnə] n.

1. садо́ўнік; садаво́д

2. агаро́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

любі́цель, ‑я, м.

Той, хто займаецца любімай справай не як прафесіянал; аматар. Садавод-любіцель. Музыканты-любіцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sadownik

м. садавод; садоўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gártenfreund

m -(e)s, -e садаво́д-ама́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)