Саве́лій

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Саве́лій Саве́ліі
Р. Саве́лія Саве́ліяў
Д. Саве́лію Саве́ліям
В. Саве́лія Саве́ліяў
Т. Саве́ліем Саве́ліямі
М. Саве́лію Саве́ліях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сорын Савелій

т. 15, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дрынь Савелій Рыгоравіч

т. 6, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Паўлаў Савелій Яфімавіч

т. 12, с. 204

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рубашоў Савелій Міронавіч

т. 13, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Свідзерскі Савелій Аляксеевіч

т. 14, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сідарэнка-Салдаценка Савелій Герасімавіч

т. 14, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

таксамато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таксаматора; звязаны з вырабам і выкарыстоўваннем таксаматораў. Таксаматорны парк, дзе Савелій загадваў майстэрняй, знаходзіўся няблізка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бала́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Пустая, непатрэбная размова. [Начальнік дэпо:] — Вы б, Савелій Лявонавіч, чым пустымі балачкамі займацца, узялі б хоць інструкцыю аб вугальных кранах ды вывучылі б яе добра. Лынькоў. Праўда, з тых.. [Мікодымавых] балачак сёй-той смяяўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)