са́ванны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́ванны са́ванная са́ваннае са́ванныя
Р. са́ваннага са́ваннай
са́ваннае		 са́ваннага са́ванных
Д. са́ваннаму са́ваннай са́ваннаму са́ванным
В. са́ванны (неадуш.)
са́ваннага (адуш.)		 са́ванную са́ваннае са́ванныя (неадуш.)
са́ванных (адуш.)
Т. са́ванным са́ваннай
са́ваннаю		 са́ванным са́ваннымі
М. са́ванным са́ваннай са́ванным са́ванных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сава́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сава́нны сава́нная сава́ннае сава́нныя
Р. сава́ннага сава́ннай
сава́ннае		 сава́ннага сава́нных
Д. сава́ннаму сава́ннай сава́ннаму сава́нным
В. сава́нны (неадуш.) сава́нную сава́ннае сава́нныя (неадуш.)
Т. сава́нным сава́ннай
сава́ннаю		 сава́нным сава́ннымі
М. сава́нным сава́ннай сава́нным сава́нных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сава́нны сава́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сава́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саванны, саваннаў, уласцівы ім. Саванная расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ван, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пахавальны ўбор з белай тканіны для нябожчыка.

|| прым. са́ванны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сава́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Трапічны стэп з рэдкімі дрэвамі і хмызнякамі.

|| прым. сава́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сава́нна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сава́нна сава́нны
Р. сава́нны сава́ннаў
Д. сава́нне сава́ннам
В. сава́нну сава́нны
Т. сава́ннай
сава́ннаю		 сава́ннамі
М. сава́нне сава́ннах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сава́нный сава́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сава́нна, ‑ы, ж.

Стэп у іранічным поясе з рэдкімі дрэвамі і калючым хмызняком. // толькі мн. (сава́нны, ‑аў). Прыродныя зоны трапічных стэпаў, размешчаныя абапал экватара.

[Ісп. sabana.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДРА́Р-ІФАРА́С

(франц. Adrar des Iforas),

Іфарас, пустыннае пласкагор’е на Пд Сахары, пераважна ў Малі. Сярэднія выш. 700 м, найб. да 1000 м. Складзена са стараж. гранітаў. Уздоўж сухіх далін (уэдаў), якія праразаюць масіў, апустыненыя саванны з зараснікамі акацый, ксерафітных злакаў, на вяршынях — горныя пустыні. Рэдкія аазісы.

т. 1, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)