Verbum

анлайнавы слоўнік

сабо́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабо́раванне, -я, н.

Адно з таінстваў хрысціянскай царквы: чытанне малітваў, памазанне ялеем цяжкахворага або паміраючага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабо́раванне ср., церк. собо́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабо́раванне, ‑я, н.

Царкоўны абрад — памазанне ялеем цела цяжкахворага або паміраючага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабо́раванне н. царк. die Létzte Ölungg, Kránkensalbung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сабо́раваць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., каго.

У хрысціян: правесці (праводзіць) над кім-н. сабораванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

собо́рование церк. сабо́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабо́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Справіць (спраўляць) над кім‑н. сабораванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабо́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) сабораванне.

2. толькі незак. Зал. да сабораваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ölung

f -, -en шмарава́нне, зма́званне (алеем), прама́сліванне

die létzte ~ — царк. сабо́раванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)