сабаё́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабаё́н
Р. сабаё́ну
Д. сабаё́ну
В. сабаё́н
Т. сабаё́нам
М. сабаё́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сабаён, ‑у, м.

Падліўка з узбітых з цукрам жаўткоў, віна і вострых прыпраў.

[Фр. sabayon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабайо́н кул. сабаён, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)