саба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саба́чуся |
саба́чымся |
| 2-я ас. |
саба́чышся |
саба́чыцеся |
| 3-я ас. |
саба́чыцца |
саба́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
саба́чыўся |
саба́чыліся |
| ж. |
саба́чылася |
| н. |
саба́чылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
саба́чся |
саба́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
саба́чачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саба́чыцца несов., груб., разг. соба́читься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.
Разм. груб. Сварыцца, лаяцца. Другому падшыванцу Трахім і сапраўды пакруціў бы вушы, а гэтага ён толькі страшыць, не хоча з суседам сабачыцца. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)