рэўка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэўка́м |
рэўка́мы |
| Р. |
рэўка́ма |
рэўка́маў |
| Д. |
рэўка́му |
рэўка́мам |
| В. |
рэўка́м |
рэўка́мы |
| Т. |
рэўка́мам |
рэўка́мамі |
| М. |
рэўка́ме |
рэўка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэўка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.
Скарачэнне: рэвалюцыйны камітэт — часовы надзвычайны орган савецкай улады ў час Грамадзянскай вайны і ваеннай інтэрвенцыі (1918—1920 гг.).
|| прым. рэўка́маўскі, -ая, -ае (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэўка́м м., ист. (рэвалюцы́йны камітэ́т) ревко́м (революцио́нный комите́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рэ́ўкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Рэ́ўкі |
| Р. |
Рэ́вак Рэ́ўкаў |
| Д. |
Рэ́ўкам |
| В. |
Рэ́ўкі |
| Т. |
Рэ́ўкамі |
| М. |
Рэ́ўках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ревко́м (революцио́нный комите́т) ист. рэўка́м, -ма м. (рэвалюцы́йны камітэ́т);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)