рэціра́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэціра́да |
рэціра́ды |
| Р. |
рэціра́ды |
рэціра́д |
| Д. |
рэціра́дзе |
рэціра́дам |
| В. |
рэціра́ду |
рэціра́ды |
| Т. |
рэціра́дай рэціра́даю |
рэціра́дамі |
| М. |
рэціра́дзе |
рэціра́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
рэціра́да
(фр. retirade)
1) уст. адступленне войскаў;
2) умацаванае месца ў крапасных збудаваннях і на палявых пазіцыях для абароны ў выпадку адступлення;
3) іран. ухіленне ад рашучых дзеянняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
rejterada
ж. адыход; адступленне; рэцірада
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)