рэфле́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэфле́ктар рэфле́ктары
Р. рэфле́ктара рэфле́ктараў
Д. рэфле́ктару рэфле́ктарам
В. рэфле́ктар рэфле́ктары
Т. рэфле́ктарам рэфле́ктарамі
М. рэфле́ктары рэфле́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэфле́ктар м. рефле́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэфлектар 1/374, 537; 9/274, 275; 10/387

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэфлектар

т. 14, с. 32

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэфле́ктар, ‑а, м.

1. Увагнутае люстра для адбіцця светлавых або цеплавых праменяў. Кінааператары здымалі вячэрнюю Маскву. Яркае святло рэфлектараў сляпіла. Савіцкі. «Магчыма, грэлкі давалі мала цеплыні, — крыху збянтэжана думаў я, — электрычная печка з рэфлектарам пройме да самых касцей». Паслядовіч.

2. Тэлескоп, у якім адлюстраванне атрымліваецца пры дапамозе ўвагнутага люстра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфле́ктар м. спец. Refléktor m -s, -tóren, Rückstrahler m -s, -; Schéinwerfer m -s, -;

электры́чны рэфле́ктар eléktrische Héizsonne, eléktrischer Stráhler

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэфле́ктар

(рус. рефлектор, ад лац. reflectere = адлюстроўваць)

1) прыстасаванне ў выглядзе ўвагнутага люстра для адбіцця светлавых або цеплавых прамянёў;

2) тэлескоп, у якім адлюстраванне нябесных цел атрымліваецца пры дапамозе ўвагнутага люстра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reflector [rɪˈflektə] n. рэфле́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рефле́ктор спец. рэфле́ктар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)