рэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́павы рэ́павая рэ́павае рэ́павыя
Р. рэ́павага рэ́павай
рэ́павае		 рэ́павага рэ́павых
Д. рэ́паваму рэ́павай рэ́паваму рэ́павым
В. рэ́павы (неадуш.)
рэ́павага (адуш.)		 рэ́павую рэ́павае рэ́павыя (неадуш.)
рэ́павых (адуш.)
Т. рэ́павым рэ́павай
рэ́паваю		 рэ́павым рэ́павымі
М. рэ́павым рэ́павай рэ́павым рэ́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́павы ре́повый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпы. Рэпавае лісце. // Прыгатаваны з рэпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́па, -ы, ж.

Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага колеру.

Кармавая р.

|| памянш. рэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. рэ́пны, -ая, -ае і рэ́павы, -ая, -ае.

Рэпнае поле.

Рэпавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́повый рэ́павы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)