рэмі́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэмі́сія рэмі́сіі
Р. рэмі́сіі рэмі́сій
Д. рэмі́сіі рэмі́сіям
В. рэмі́сію рэмі́сіі
Т. рэмі́сіяй
рэмі́сіяю		 рэмі́сіямі
М. рэмі́сіі рэмі́сіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэмі́сія ж., в разн. знач. реми́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэмісія 9/276

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэмі́сія, ‑і, ж.

1. Часовае паслабленне або знікненне праяўленняў хваробы.

2. Скідка для выраўноўвання сумы плацяжу па рахунку.

[Ад лац. remissio — памятпэнне, паслабленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэмісія,

у эканоміцы.

т. 14, с. 11

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэмісія,

у медыцыне.

т. 14, с. 11

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэмі́сія ж. эк., юрыд. Remissión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэмі́сія

(лац. remissio = памяншэнне, паслабленне)

1) часовае паслабленне або знікненне праяўленняў хваробы;

2) скідка для выраўноўвання сумы плацяжу па рахунку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Рэмі́сія ’часовае паслабленне або знікненне праяваў хваробы’ (ТСБМ). Ст.-бел. ремисия (ремисыя) ’адтэрміноўка рашэння справы на судзе’ < ст.-польск. remisyja ’тс’ < лац. rĕmissio ’перапынак; адмена’ (Булыка, Лекс. запазыч., 51).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэмі́сія

(лац. remissio = памяншэнне, паслабленне)

1) часовае паслабленне або зніжэнне праяўленняў хваробы;

2) кам. скідка для выраўноўвання сумы плацяжу па рахунку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)