рэко́рдны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца рэкордам, найвышэйшы.

Рэкордныя вынікі.

Р. ўраджай.

Закончыць работу ў рэкордна (прысл.) кароткі тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэко́рдны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэко́рдны рэко́рдная рэко́рднае рэко́рдныя
Р. рэко́рднага рэко́рднай
рэко́рднае		 рэко́рднага рэко́рдных
Д. рэко́рднаму рэко́рднай рэко́рднаму рэко́рдным
В. рэко́рдны (неадуш.)
рэко́рднага (адуш.)		 рэко́рдную рэко́рднае рэко́рдныя (неадуш.)
рэко́рдных (адуш.)
Т. рэко́рдным рэко́рднай
рэко́рднаю		 рэко́рдным рэко́рднымі
М. рэко́рдным рэко́рднай рэко́рдным рэко́рдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэко́рдны реко́рдный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэко́рдны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца рэкордам; найвышэйшы, найбольшы. Рэкордны ўраджай. Рэкордная лічба. □ Хоць мясцовыя спартсмены і не паказалі рэкордных вынікаў, але самыя гарачыя апладысменты дасталіся іменна ім. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэко́рдны

1. спарт Rekórd-;

рэко́рдны вы́нік Rekórdleistung f -, -en;

2. (найвышэйшы) Spítzen-, Höchst -;

рэко́рдныя дасягне́нні Spítzenleistung pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

реко́рдный рэко́рдны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rekordowy

рэкордны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

peak​2 [pi:k] adj. максіма́льны; рэко́рдны; найвышэ́йшы;

peak load максіма́льная нагру́зка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

banner

[ˈbænər]

1.

n.

1) сьцяг -у m.

2) транспара́нт -у m.

3) ша́пка (у газэ́це)

2.

adj.

1) перадавы́

2) ве́льмі ўда́лы, рэко́рдны

a banner year for sales and earnings — ве́льмі ўда́лы год для про́дажу й прыбы́ткаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

record

1. [rɪˈkɔrd]

v.t.

1) запі́сваць

2) найграва́ць, запі́сваць на кружэ́лку, сту́жку

3) захо́ўваць назаўсёды, увекаве́чваць

History is recorded in books — Гісто́рыя ўвекаве́чаная ў кні́гах

2. [ˈrekərd]

n.

1) за́піс -у m.

2) пратако́л -у m.; дакумэ́нт -у m.

3) фа́кты, да́дзеныя

4) характары́стыка, рэпута́цыя f.

to have a good record — мець до́брую рэпута́цыю

criminal record — рэпута́цыя злачы́нца

5) рэко́рд -у m., найле́пшы вы́нік

to hold the record — паста́віць рэко́рд

to break the record — пабі́ць рэко́рд

3.

adj.

рэко́рдны, найбо́льшы, найвышэ́йшы

a record wheat crop — рэко́рдны ўраджа́й пшані́цы

•

- go on record

- off the record

- on record

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)