рэко́рд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

Устанавіць сусветны р.

Пабіць чый-н. р.

Р. трываласці (перан.: вышэйшая ступень трываласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэко́рд

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рэко́рд
Р. Рэко́рда
Д. Рэко́рду
В. Рэко́рд
Т. Рэко́рдам
М. Рэко́рдзе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэко́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэко́рд рэко́рды
Р. рэко́рда рэко́рдаў
Д. рэко́рду рэко́рдам
В. рэко́рд рэко́рды
Т. рэко́рдам рэко́рдамі
М. рэко́рдзе рэко́рдах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэко́рд, -ду м. реко́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэко́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў спорце, у працы і пад. Асаблівы поспех выпаў на долю юнака ў чырвонай майцы.. У суме дзесяці відаў праграмы юнак устанавіў новы рэкорд рэспублікі. Шыцік. У класе спрачаліся на тэму: што такое гераізм і ці з’яўляецца гераізмам рэкорд Алёшы Касцянка на камбайне? Шамякін. На кончыках пальцаў трэба было падымацца і апускацца дванаццаць разоў. Гэта лічылася рэкордам. Колас. // перан. Разм. Вышэйшая ступень праяўлення чаго‑н.

•••

Пабіць рэкорд гл. пабіць.

Ставіць рэкорд гл. ставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкорд

т. 13, с. 570

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэко́рд м

1. спарт Rekrd m -(e)s, -e (па чым in D);

устанаві́ць [пабі́ць, перавы́сіць] рэко́рд inen Rekrd ufstellen [schlgen*, überbeten*];

рэко́рд сяро́д даро́слых Senirenrekord m;

рэко́рд сяро́д юніёраў Junirenrekord m;

2. (найвышэйшы паказчык) Höchstleistung f -, -en, Sptzenleistung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэко́рд

(англ. record)

найлепшы вынік, дасягнуты ў якой-н. галіне, напр. у працы, спорце.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэко́рд-кампа́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэко́рд-кампа́нія рэко́рд-кампа́ніі
Р. рэко́рд-кампа́ніі рэко́рд-кампа́ній
Д. рэко́рд-кампа́ніі рэко́рд-кампа́ніям
В. рэко́рд-кампа́нію рэко́рд-кампа́ніі
Т. рэко́рд-кампа́ніяй
рэко́рд-кампа́ніяю
рэко́рд-кампа́ніямі
М. рэко́рд-кампа́ніі рэко́рд-кампа́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэко́рд-карпара́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэко́рд-карпара́цыя рэко́рд-карпара́цыі
Р. рэко́рд-карпара́цыі рэко́рд-карпара́цый
Д. рэко́рд-карпара́цыі рэко́рд-карпара́цыям
В. рэко́рд-карпара́цыю рэко́рд-карпара́цыі
Т. рэко́рд-карпара́цыяй
рэко́рд-карпара́цыяю
рэко́рд-карпара́цыямі
М. рэко́рд-карпара́цыі рэко́рд-карпара́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)