рэ́йтарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́йтарскі |
рэ́йтарская |
рэ́йтарскае |
рэ́йтарскія |
| Р. |
рэ́йтарскага |
рэ́йтарскай
рэ́йтарскае |
рэ́йтарскага |
рэ́йтарскіх |
| Д. |
рэ́йтарскаму |
рэ́йтарскай |
рэ́йтарскаму |
рэ́йтарскім |
| В. |
рэ́йтарскі (неадуш.)
рэ́йтарскага (адуш.) |
рэ́йтарскую |
рэ́йтарскае |
рэ́йтарскія (неадуш.)
рэ́йтарскіх (адуш.) |
| Т. |
рэ́йтарскім |
рэ́йтарскай
рэ́йтарскаю |
рэ́йтарскім |
рэ́йтарскімі |
| М. |
рэ́йтарскім |
рэ́йтарскай |
рэ́йтарскім |
рэ́йтарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэ́йтарскі воен., ист. ре́йтарский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да рэйтара. Рэйтарская зброя. // У склад якога ўваходзяць рэйтары. Рэйтарскі полк. Рэйтарская конніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)