Рэ́зны: у выразе рэ́зны камень ’онікс’ (Байк. і Некр.). Ад рэзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́люча-рэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́люча-рэ́зны ко́люча-рэ́зная ко́люча-рэ́знае ко́люча-рэ́зныя
Р. ко́люча-рэ́знага ко́люча-рэ́знай
ко́люча-рэ́знае		 ко́люча-рэ́знага ко́люча-рэ́зных
Д. ко́люча-рэ́знаму ко́люча-рэ́знай ко́люча-рэ́знаму ко́люча-рэ́зным
В. ко́люча-рэ́зны (неадуш.)
ко́люча-рэ́знага (адуш.)		 ко́люча-рэ́зную ко́люча-рэ́знае ко́люча-рэ́зныя (неадуш.)
ко́люча-рэ́зных (адуш.)
Т. ко́люча-рэ́зным ко́люча-рэ́знай
ко́люча-рэ́знаю		 ко́люча-рэ́зным ко́люча-рэ́знымі
М. ко́люча-рэ́зным ко́люча-рэ́знай ко́люча-рэ́зным ко́люча-рэ́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)