рэда́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэда́н рэда́ны
Р. рэда́на рэда́наў
Д. рэда́ну рэда́нам
В. рэда́н рэда́ны
Т. рэда́нам рэда́намі
М. рэда́не рэда́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэда́н м., спец. реда́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэдан

т. 13, с. 551

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэда́н

(фр. redan)

1) старадаўняе палявое ўмацаванне (роў, акоп) у выглядзе павернутага да праціўніка вострага вугла (параўн. флеш);

2) выступ на днішчы быстраходнага катэра ці паплаўка гідрасамалёта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

реда́н спец. рэда́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флеш

(фр. fleche)

старадаўняе палявое ўмацаванне (роў, акоп) у выглядзе павернутага да праціўніка тупога вугла (параўн. рэдан 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)