рэда́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэда́н |
рэда́ны |
| Р. |
рэда́на |
рэда́наў |
| Д. |
рэда́ну |
рэда́нам |
| В. |
рэда́н |
рэда́ны |
| Т. |
рэда́нам |
рэда́намі |
| М. |
рэда́не |
рэда́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
реда́н спец. рэда́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)