Нарада расшыранай рэдакцыі «Пролетария» 5/346; 7/391

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэда́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэда́кцыя рэда́кцыі
Р. рэда́кцыі рэда́кцый
Д. рэда́кцыі рэда́кцыям
В. рэда́кцыю рэда́кцыі
Т. рэда́кцыяй
рэда́кцыяю		 рэда́кцыямі
М. рэда́кцыі рэда́кцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.

2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў канферэнцый, нарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

newsroom [ˈnju:zru:m] n. аддзе́л наві́н (у рэдакцыі газеты, радыё ці тэлебачання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schríftleitung

f -, -en рэда́кцыя (калектыў рэдакцыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

реда́кция в разн. знач. рэда́кцыя, -цыі ж.;

но́вая реда́кция по́вести но́вая рэда́кцыя апо́весці;

под реда́кцией пад рэда́кцыяй;

подверга́ться реда́кции рэдагава́цца, падвярга́цца рэда́кцыі;

в помеще́нии реда́кции у памяшка́нні рэда́кцыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэдакцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэдакцыі, рэдагавання. Рэдакцыйны работнік. Рэдакцыйная праўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odredakcyjny

рэдакцыйны; ад рэдакцыі;

komentarz odredakcyjny — рэдакцыйны каментарый

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фотана́рыс, ‑а, м.

Серыя фатаграфій, аб’яднаных агульным сюжэтам. У .. [Мельнікава] выйшаў, казалі ў рэдакцыі, добры фотанарыс аб калектыве невялічкай станцыі Якімаўка. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэда́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. рэдагаваць.

2. Разнавіднасць тэксту якога-н. твора.

Раман у дзвюх рэдакцыях.

3. Тая ці іншая фармулёўка, выказванне думкі.

Пункт пратакола ў новай рэдакцыі.

4. Група работнікаў, што рэдагуюць якоен. выданне, а таксама аддзел выдавецтва, які рыхтуе рукапісы да друку.

Галоўная р.

Тэхнічная р.

Р. мастацтва.

|| прым. рэдакцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)