рэгістра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэгістра́цыя
Р. рэгістра́цыі
Д. рэгістра́цыі
В. рэгістра́цыю
Т. рэгістра́цыяй
рэгістра́цыяю
М. рэгістра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэгістра́цыя ж. регистра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгістра́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэгістраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгістрацыя

т. 13, с. 548

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэгістра́цыя ж. Verzichnung f -, Registrerung f -, Registreren n -s;

адзна́ка аб рэгістра́цыі Registrervermerk m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэгістра́цыя

(с.-лац. registratio)

запіс з мэтай уліку, з мэтай надання факту законнай сілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэгістра́цыя

(с.-лац. registratio)

запіс з мэтай уліку, з мэтай надання факту законнай сілы (напр. р. шлюбу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Запісваць, адзначаць з мэтай уліку, сістэматызацыі, надання законнай сілы чаму-н.

Р. паступаючую дакументацыю.

Р. змены надвор’я.

Р. шлюб.

|| зак. зарэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. рэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. зарэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. рэгістра́цыя, -і, ж. і рэгістрава́нне, -я, н.

|| прым. рэгістрацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

регистра́ция рэгістра́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашко́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Дзіця дашкольнага ўзросту.

Рэгістрацыя дашкольнікаў.

|| ж. дашко́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)