рэграда́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэграда́цыя
Р. рэграда́цыі
Д. рэграда́цыі
В. рэграда́цыю
Т. рэграда́цыяй
рэграда́цыяю
М. рэграда́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэграда́цыя ж., спец. реграда́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэграда́цыя, ‑і, ж.

Зварот да папярэдняй стадыі глебаўтварэння. Рэградацыя глеб.

[Ад лац. regradatio — зварот, адваротны рух.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэграда́цыя

(лац. regradatio = вяртанне, адваротны рух)

вяртанне да папярэдняй стадыі глебаўтварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэградацыя глеб

т. 13, с. 549

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

реграда́ция спец. рэграда́цыя, -цыі ж.;

реграда́ция по́чвы рэграда́цыя гле́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)