рэбо́рда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэбо́рда рэбо́рды
Р. рэбо́рды рэбо́рд
рэбо́рдаў
Д. рэбо́рдзе рэбо́рдам
В. рэбо́рду рэбо́рды
Т. рэбо́рдай
рэбо́рдаю		 рэбо́рдамі
М. рэбо́рдзе рэбо́рдах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэбо́рда ж., спец. ребо́рда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэбо́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Кругавы выступ па краі кола, шківа і пад., які прадухіляе сход кола з рэйкі, рэменя са шківа і пад.

[Фр. rebord.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэборда

т. 13, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ребо́рда спец. рэбо́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)