рэа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэа́льны рэа́льная рэа́льнае рэа́льныя
Р. рэа́льнага рэа́льнай
рэа́льнае		 рэа́льнага рэа́льных
Д. рэа́льнаму рэа́льнай рэа́льнаму рэа́льным
В. рэа́льны (неадуш.)
рэа́льнага (адуш.)		 рэа́льную рэа́льнае рэа́льныя (неадуш.)
рэа́льных (адуш.)
Т. рэа́льным рэа́льнай
рэа́льнаю		 рэа́льным рэа́льнымі
М. рэа́льным рэа́льнай рэа́льным рэа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэа́льны рэа́льная рэа́льнае рэа́льныя
Р. рэа́льнага рэа́льнай
рэа́льнае		 рэа́льнага рэа́льных
Д. рэа́льнаму рэа́льнай рэа́льнаму рэа́льным
В. рэа́льны (неадуш.)
рэа́льнага (адуш.)		 рэа́льную рэа́льнае рэа́льныя (неадуш.)
рэа́льных (адуш.)
Т. рэа́льным рэа́льнай
рэа́льнаю		 рэа́льным рэа́льнымі
М. рэа́льным рэа́льнай рэа́льным рэа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэа́льны, -ая, -ае.

1. Які сапраўды існуе ў рэчаіснасці, не ўяўны.

Р. факт.

2. Які можа быць ажыццёўлены, здзейснены.

Рэальныя планы.

Р. тэрмін.

3. Практычны, заснаваны на разуменні наяўных умоў, абставін.

Рэальная палітыка.

Р. погляд на жыццё.

○

Рэальнае вучылішча — у дарэвалюцыйнай Расіі: агульнаадукацыйная сярэдняя навучальная ўстанова без выкладання старажытных моў, з пераважаннем у навучальным плане прыродазнаўчанавуковых прадметаў.

Рэальная заработная плата (спец.) — пакупная здольнасць намінальнай заработнай платы.

|| наз. рэа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэа́льны в разн. знач. реа́льный;

~нае жыццё — реа́льная жизнь;

р. план — реа́льный план;

~ная палі́тыка — реа́льная поли́тика;

○ ~ная зарабо́тная пла́та — реа́льная за́работная пла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе ў рэчаіснасці; не ўяўны. Рэальны прадмет. Рэальны факт. □ Адлюстраванне лодкі ў возеры нічым не адрознівалася ад рэальнай лодкі на паверхні. В. Вольскі. // Сапраўдны, яўны. «Грамада» з кожным днём расла і набірала сілы, станавілася рэальнай пагрозай для акупацыйных планаў урада на «крэсах усходніх». Машара.

2. Заснаваны на разуменні і ўліку наяўных умоў, абставін. Рэальны погляд на жыццё. Рэальная ацэнка абставін.

3. Які можа быць ажыццёўлены, здзейснены. Рэальныя планы. Рэальны тэрмін.

4. Уст. Тое, што і рэалістычны (у 2 знач.).

•••

Рэальнае вучылішча гл. вучылішча.

Рэальная заработная плата гл. плата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэа́льны

1. (сапраўдны) reál, wírklich, tátsächlich;

рэа́льныя рэ́чы Reáli¦en pl;

2. (які можа быць здзейснены) reál, dúrchführbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэа́льны ’які існуе ў рэчаіснасці’, ’які можа быць здзейснены’ (ТСБМ). Паўторнае запазычанне з рус. реальный. Ст.-бел. реалный ’рэальны’ < ст.-польск. realny ’тс’ < с.-лац. realis ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 196).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэа́льны

(с.-лац. realis = сапраўдны)

1) які існуе ў рэчаіснасці, сапраўдны, не ўяўны (напр. р. прадмет);

2) заснаваны на разуменні і ўліку наяўных умоў, абставін, магчымасцей (напр. р. погляд на жыццё);

3) які можна практычна ажыццявіць (напр. р. план).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэальны газ

т. 13, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэчаі́сны, -ая, -ае.

Які сапраўды існуе; рэальны.

Р. факт.

|| наз. рэчаі́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)