рэальга́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэальга́р |
рэальга́ры |
| Р. |
рэальга́ру |
рэальга́раў |
| Д. |
рэальга́ру |
рэальга́рам |
| В. |
рэальга́р |
рэальга́ры |
| Т. |
рэальга́рам |
рэальга́рамі |
| М. |
рэальга́ры |
рэальга́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
рэальга́р
(фр. réalgar, ад ар. rahdž al gār = пыл капальні)
мінерал класа сульфідаў аранжавага, чырвонага колеру; руда мыш’яку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)