рыштава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыштава́нне рыштава́нні
Р. рыштава́ння рыштава́нняў
Д. рыштава́нню рыштава́нням
В. рыштава́нне рыштава́нні
Т. рыштава́ннем рыштава́ннямі
М. рыштава́нні рыштава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыштава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Часовае збудаванне з дошак, стоек або металічных трубак, якое ўстанаўліваецца ўздоўж сцен для будаўнічых або рамонтных работ.

Будынак у рыштаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыштава́нне ср., стр. леса́ ед. нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыштава́нне, ‑я, н.

Часовае збудаванне з дошак або металічных трубак, якое ўстанаўліваецца ўздоўж сцен будынка для правядзення будаўнічых або рамонтных работ. За дзвярамі вагона мільгалі цагляныя будынкі ў рыштаваннях: будаваліся станцыі. Шамякін. Разабралі рыштаванні, і.. [дом] адкрыўся людзям, радуючы вочы сваім хараством, сваёй чысцінёй, сваёй маладосцю. Мележ. Толькі прынеслі вёдры з пабелкай, як Каця Шуплякова схапіла пэндзаль, спрытна ўскочыла на рыштаванні, папрасіла сябровак, каб падалі, раствор. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыштава́нне н. буд. Gerüst n -es, -e, Báugerüst n;

у рыштава́ннях éingerüstet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рыштава́нне

(польск. rusztowanie, ад ням. Rüstung)

часовае збудаванне з дошак уздоўж сцен будынка для правядзення будаўнічых або рамонтных работ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Рыштава́нне ’часовае будаўнічае збудаванне’ (ТСБМ), ’часовыя падмосткі звонку зруба’ (Сцяшк.; Інстр. 2), ’падмосткі пад стог’ (ДАБМ, 878), рыштава́не ’рыштаванне’ (лід., паст., Сл. ПЗБ), рышта́к, рышто́ўка, рышту́нак ’рыштаванне’ (лельч., добр., ельск., жытк., Сл. ПЗБ), риштова́нне ’рыштаванне’, ’падмосткі’, риштова́ць ’рабіць падмосткі’, риштова́цьца ’падмашчывацца’, ’жульнічаць’, ришту́нокъ ’падмосткі’, ’падстаўка’ (Нас.), рыштава́ць ’рабіць падмосткі’ (Гарэц.), ст.-бел. рыштованье, рештаванье, риштованье, роштованье ’рыштаванне’ (1514). Запазычанне з польск. rusztowanie, rynsztunek ’узбраенне’, ’рыштунак’, якія ў сваю чаргу з ням. Rüstung ’узбраенне’, ’рыштунак’, rüsten ’рыхтаваць’, ’забяспечваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scaffolding [ˈskæfəldɪŋ] n. рыштава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

staging [ˈsteɪdʒɪŋ] n.

1. пастано́ўка (п’есы); інсцэніро́ўка (рамана)

2. падмо́сткі; рыштава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

леса́​I ед. нет, стр. рыштава́нні, -нняў, ед. рыштава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)