ры́фменны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́фменны ры́фменная ры́фменнае ры́фменныя
Р. ры́фменнага ры́фменнай
ры́фменнае		 ры́фменнага ры́фменных
Д. ры́фменнаму ры́фменнай ры́фменнаму ры́фменным
В. ры́фменны (неадуш.)
ры́фменнага (адуш.)		 ры́фменную ры́фменнае ры́фменныя (неадуш.)
ры́фменных (адуш.)
Т. ры́фменным ры́фменнай
ры́фменнаю		 ры́фменным ры́фменнымі
М. ры́фменным ры́фменнай ры́фменным ры́фменных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́фма, -ы, мн. -ы, рыфм і -аў, ж.

Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.

Мужчынская р. (з націскам на апошнім складзе вершаванага радка). Жаночая р. (з націскам на перадапошнім складзе вершаванага радка). Гаварыць у рыфму.

|| прым. ры́фменны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)