рыскавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыскавы́ рыскава́я рыскаво́е рыскавы́я
Р. рыскаво́га рыскаво́й
рыскаво́е
рыскаво́га рыскавы́х
Д. рыскаво́му рыскаво́й рыскаво́му рыскавы́м
В. рыскавы́ (неадуш.)
рыскаво́га (адуш.)
рыскаву́ю рыскаво́е рыскавы́я (неадуш.)
рыскавы́х (адуш.)
Т. рыскавы́м рыскаво́й
рыскаво́ю
рыскавы́м рыскавы́мі
М. рыскавы́м рыскаво́й рыскавы́м рыскавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыскавы́: р. я́кар спец. рысково́й я́корь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыскавы́, ‑ая, ‑ое.

У выразе: рыскавы якар гл. якар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысково́й / рысково́й я́корь мор. рыскавы́ я́кар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́кар, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ўтрымання на месцы суднаў, плывучых маякоў і пад. у выглядзе металічнага стрыжня з лапамі, якія зачэпліваюцца за грунт. 22 кастрычніка 1857 года параход «Нахімаў» зняўся з якара і пакінуў Расію. «Полымя». // Эмблема маракоў з адбіткам такога стрыжня з лапамі. Прыйшоў капітан — на сінім Кіцелі ззяюць якары. Калачынскі.

2. Спец. Рухомая частка электрычнай машыны пастаяннага току. Скарачаю разгон ключа, падымаю крыху якар магніта — апарат гучыць выразна, чыста. Шынклер.

3. Разм. Рыбалоўны кручок з трыма зубцамі. Я гляджу на пусты крук і ківаю галавой: як умудрыўся шчупак украсці з якара жыўца? Шашкоў.

•••

Мёртвы якар — нерухомы якар, які пастаянна ляжыць на дне (для ўстаноўкі плывучых маякоў, бочак, прыпынку суднаў).

Рыскавы якар — невялікі якар для манеўравання пры рыску судна.

Кінуць якар гл. кінуць.

Стаць на якар гл. стаць.

Якар ратунку — апошні сродак ратунку, апошняя надзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)