ры́пус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́пус ры́пусы
Р. ры́пуса ры́пусаў
Д. ры́пусу ры́пусам
В. ры́пуса ры́пусаў
Т. ры́пусам ры́пусамі
М. ры́пусе ры́пусах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́пус м., зоол. ри́пус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыпус

т. 13, с. 518

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рыпус ладажскі 6/266

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ладажскі рыпус 10/162

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ри́пус зоол. ры́пус, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)