рынаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рынаско́п |
рынаско́пы |
| Р. |
рынаско́па |
рынаско́паў |
| Д. |
рынаско́пу |
рынаско́пам |
| В. |
рынаско́п |
рынаско́пы |
| Т. |
рынаско́пам |
рынаско́памі |
| М. |
рынаско́пе |
рынаско́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рынаско́п м., мед. риноско́п
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рынаско́п, ‑а, м.
Люстра для агляду поласці носа.
[Ад грэч. rhís (rhínos) — нос і skopeō гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рынаско́п
(ад гр. ihis, -inos = нос + -скоп)
люстра для агляду поласці носа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
риноско́п мед. рынаско́п, -па м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rynoskop, ~u
м. мед. рынаскоп
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)