рыда́ющий

1. прич. які́ (што) рыда́е;

2. прил. рыда́ючы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыдающий

Том: 31, старонка: 13.

img/31/31-013_0045_Рыдающий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)