рыбаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыбаво́дчы рыбаво́дчая рыбаво́дчае рыбаво́дчыя
Р. рыбаво́дчага рыбаво́дчай
рыбаво́дчае		 рыбаво́дчага рыбаво́дчых
Д. рыбаво́дчаму рыбаво́дчай рыбаво́дчаму рыбаво́дчым
В. рыбаво́дчы (неадуш.)
рыбаво́дчага (адуш.)		 рыбаво́дчую рыбаво́дчае рыбаво́дчыя (неадуш.)
рыбаво́дчых (адуш.)
Т. рыбаво́дчым рыбаво́дчай
рыбаво́дчаю		 рыбаво́дчым рыбаво́дчымі
М. рыбаво́дчым рыбаво́дчай рыбаво́дчым рыбаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыбаво́дчы рыбово́дческий;

~чая гаспада́рка — рыбово́дческое хозя́йство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыбаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыбаводства, звязаны з ім. Рыбаводчая ферма. Рыбаводчая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбаво́дства, -а, н.

Развядзенне рыб у вадаёмах як галіна народнай гаспадаркі, гаспадарчай дзейнасці.

|| прым. рыбаво́дчы, -ая, -ае і рыбаво́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыбово́дческий рыбаво́дчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)