ручно́й

1. в разн. знач. ручны́;

ручны́е часы́ ручны́ гадзі́ннік;

ручна́я рабо́та ручна́я рабо́та (пра́ца);

ручна́я прода́жа ручны́ про́даж;

2. (о животных) сво́йскі, прыру́чаны; ручны́;

ручно́й со́кол ручны́ со́кал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ручны́ ручна́я ручно́е ручны́я
Р. ручно́га ручно́й
ручно́е
ручно́га ручны́х
Д. ручно́му ручно́й ручно́му ручны́м
В. ручны́ (неадуш.)
ручно́га (адуш.)
ручну́ю ручно́е ручны́я (неадуш.)
ручны́х (адуш.)
Т. ручны́м ручно́й
ручно́ю
ручны́м ручны́мі
М. ручны́м ручно́й ручны́м ручны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ручны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ручны́ ручна́я ручно́е ручны́я
Р. ручно́га ручно́й
ручно́е
ручно́га ручны́х
Д. ручно́му ручно́й ручно́му ручны́м
В. ручны́ (неадуш.)
ручно́га (адуш.)
ручну́ю ручно́е ручны́я (неадуш.)
ручны́х (адуш.)
Т. ручны́м ручно́й
ручно́ю
ручны́м ручны́мі
М. ручны́м ручно́й ручны́м ручны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́нна-ручны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нна-ручны́ ко́нна-ручна́я ко́нна-ручно́е ко́нна-ручны́я
Р. ко́нна-ручно́га ко́нна-ручно́й
ко́нна-ручно́е
ко́нна-ручно́га ко́нна-ручны́х
Д. ко́нна-ручно́му ко́нна-ручно́й ко́нна-ручно́му ко́нна-ручны́м
В. ко́нна-ручны́ (неадуш.)
ко́нна-ручно́га (адуш.)
ко́нна-ручну́ю ко́нна-ручно́е ко́нна-ручны́я (неадуш.)
ко́нна-ручны́х (адуш.)
Т. ко́нна-ручны́м ко́нна-ручно́й
ко́нна-ручно́ю
ко́нна-ручны́м ко́нна-ручны́мі
М. ко́нна-ручны́м ко́нна-ручно́й ко́нна-ручны́м ко́нна-ручны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаро́бны, -ая, -ае.

Ручной работы, не фабрычнага вырабу.

С. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяве́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Лубянка для ручной сяўбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урукапа́шную, прысл.

Дзейнічаючы рукамі ці ручной зброяй (біцца, змагацца і пад.).

Пайсці ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабо́йка ж. (ручной инструмент) пробо́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручны́ в разн. знач. ручно́й;

а́я пра́царучно́й труд;

р. гадзі́ннік — ручны́е часы́;

~ная вавёрка — ручна́я бе́лка;

р. бага́жручно́й бага́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кирка́ (ручной инструмент) кі́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)