ручни́к

1. уст., обл. (полотенце) ручні́к, -ка́ м.;

2. (молот) спец. ручны́ мо́лат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малато́к, -тка́ м., в разн. знач. молото́к; (плотничий — ещё) ручни́к;

◊ прадава́ць з ~тка́ — продава́ть с молотка́;

пайсці́ з ~тка́ — пойти́ с молотка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)