руці́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руці́нны руці́нная руці́ннае руці́нныя
Р. руці́ннага руці́ннай
руці́ннае		 руці́ннага руці́нных
Д. руці́ннаму руці́ннай руці́ннаму руці́нным
В. руці́нны (неадуш.)
руці́ннага (адуш.)		 руці́нную руці́ннае руці́нныя (неадуш.)
руці́нных (адуш.)
Т. руці́нным руці́ннай
руці́ннаю		 руці́нным руці́ннымі
М. руці́нным руці́ннай руці́нным руці́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руці́нны рути́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руці́нны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на руціне, адсталы, косны. Руцінныя погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руці́на, -ы, ж.

Боязь змен, кансерватызм і застой у справах, ладзе жыцця.

|| прым. руці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рути́нный руці́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rutynowany

руцінны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

за́тхлы, ‑ая, ‑ае.

З пахам сырасці, гнілі; застаялы, заляжалы, нясвежы. Затхлая вада. Затхлая мука. □ Пакой нагрэўся, стаяла ў ім сыраватая, затхлая цеплыня. Асіпенка. // перан. Закаснелы, руцінны. Затхлая атмасфера мяшчанства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hándwerksmäßig

a

1) раме́сны, самату́жны

2) раме́сніцкі, руці́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)