раўнавагі рухомай прынцып

т. 13, с. 376

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рухо́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рухо́мы рухо́мая рухо́мае рухо́мыя
Р. рухо́мага рухо́май
рухо́мае		 рухо́мага рухо́мых
Д. рухо́маму рухо́май рухо́маму рухо́мым
В. рухо́мы (неадуш.)
рухо́мага (адуш.)		 рухо́мую рухо́мае рухо́мыя (неадуш.)
рухо́мых (адуш.)
Т. рухо́мым рухо́май
рухо́маю		 рухо́мым рухо́мымі
М. рухо́мым рухо́май рухо́мым рухо́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ураўнава́жана-рухо́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ураўнава́жана-рухо́мы ураўнава́жана-рухо́мая ураўнава́жана-рухо́мае ураўнава́жана-рухо́мыя
Р. ураўнава́жана-рухо́мага ураўнава́жана-рухо́май
ураўнава́жана-рухо́мае		 ураўнава́жана-рухо́мага ураўнава́жана-рухо́мых
Д. ураўнава́жана-рухо́маму ураўнава́жана-рухо́май ураўнава́жана-рухо́маму ураўнава́жана-рухо́мым
В. ураўнава́жана-рухо́мы (неадуш.)
ураўнава́жана-рухо́мага (адуш.)		 ураўнава́жана-рухо́мую ураўнава́жана-рухо́мае ураўнава́жана-рухо́мыя (неадуш.)
ураўнава́жана-рухо́мых (адуш.)
Т. ураўнава́жана-рухо́мым ураўнава́жана-рухо́май
ураўнава́жана-рухо́маю		 ураўнава́жана-рухо́мым ураўнава́жана-рухо́мымі
М. ураўнава́жана-рухо́мым ураўнава́жана-рухо́май ураўнава́жана-рухо́мым ураўнава́жана-рухо́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ласо́, нескл., н.

Аркан з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі жывёл.

Накінуць л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вяроўка з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі коней і іншых жывёлін; ласо.

|| прым. арка́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хо́д

‘перамяшчэнне рухомай часткі механізма, велічыня перамяшчэння; змяненне ў сюжэце мастацкага твора; магчымасць дасягнення чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хо́ды
Р. хо́ду хо́даў
Д. хо́ду хо́дам
В. хо́д хо́ды
Т. хо́дам хо́дамі
М. хо́дзе хо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

extension ladder

драбі́на з рухо́май надста́ўкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ламба́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Крэдытная ўстанова для выдачы грашовай пазыкі за пэўны працэнт пад заклад рэчаў ці рухомай маёмасці.

|| прым. ламба́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́т², -у, М -ка́це, м.

Перадача рухомай маёмасці ў часовае карыстанне за плату, а таксама само карыстанне.

Плаціць за п. каляскі.

Бюро пракату.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ласо́, нескл., н.

Аркан з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі жывёл. Накінуць ласо.

[Фр. lasso ад ісп. lazo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)