русе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. русе́ю русе́ем
2-я ас. русе́еш русе́еце
3-я ас. русе́е русе́юць
Прошлы час
м. русе́ў русе́лі
ж. русе́ла
н. русе́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час русе́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

русе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Рабіцца русым, больш русым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русе́ть​I несов. русе́ць; см. ру́сский.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

русе́ть​II несов., разг. русе́ць; см. ру́сый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нару́сца ’наплакацца, нараўціся’ (Бяльк.). Да русець ’плакаць, раўці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)