рунда

Том: 30, старонка: 482.

img/30/30-482_2771_Рунда.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ру́нда ст.-бел. ’дазор, каравул’ (Ст.-бел. лексікон). З ням. Runde ’кола, круг; абход’, відаць, праз польскую, параўн. Фасмер, 3, 517.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)