Румянцаў Мікалай Пятровіч

т. 13, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Румянцаў Пётр Васілевіч

т. 13, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Румянцаў-Задунайскі Пётр Аляксеевіч

т. 13, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

румя́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. румя́нец румя́нцы
Р. румя́нцу румя́нцаў
Д. румя́нцу румя́нцам
В. румя́нец румя́нцы
Т. румя́нцам румя́нцамі
М. румя́нцы румя́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

blushless

[ˈblʌʃləs]

adj.

без румя́нцаў; які́ не чырване́е; бессаро́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)