рукави́ца рукаві́ца, -цы ж.;

◊

держа́ть в ежо́вых рукави́цах трыма́ць у абцуга́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рукавица

Том: 30, старонка: 472.

img/30/30-472_2711_Рукавица.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

рукаві́ца ж. ва́режка, рукави́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рукаві́цы ’адзенне на кісці рук’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), рукаві́ца, рукові́цы ’тс’ (ТС). Рус., укр. рукави́ца, польск. rękavica, н.-луж. і в.-луж. rukajca, чэш. rukavice, славац. rukavica, славен. rokavica, серб.-харв. рука̀вица, балг. ръкави́ца. Прасл. *rǫkavica ’рукавіца’ < *rǫkavъ ’рукаў’ (гл. рукаў).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)