рубялё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рубялё́к |
рубялькі́ |
| Р. |
рубялька́ |
рубялько́ў |
| Д. |
рубяльку́ |
рубялька́м |
| В. |
рубялё́к |
рубялькі́ |
| Т. |
рубялько́м |
рубялька́мі |
| М. |
рубяльку́ |
рубялька́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рубе́ль¹, -бля́, мн. -блі́, -блёў, м.
Асноўная грашовая адзінка ў Расіі і Беларусі, роўная 100 капейкам, а таксама грашовы знак і манета такой вартасці.
Заплаціць за рэч пяцьдзясят рублёў.
|| памянш. рубялёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м. (разм.).
|| прым. рублёвы, -ая, -ае.
Рублёвая зона.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)