Verbum

анлайнавы слоўнік

ру́бчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ру́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. рубец¹.

2. Выпуклая палоска на тканіне, на якой-н. паверхні.

Драп у р.

|| прым. ру́бчыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́бчык м., в разн. знач. ру́бчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́бчык, ‑а, м.

1. Памянш.-ласк. да рубец ¹.

2. Выпуклая, рэльефная палоска на тканіне. Драп у рубчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́бчык м

1. памянш kléine Nárbe;

2. тэкст Ríppe f -, -n;

3. (шво) Naht f -, Nähte, Saum m -(e)s, Säume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рубе́ц¹, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

1. Глыбокі след на целе пасля зажыўшай раны.

2. Паглыблены след, засечка на чым-н.

3. Патоўшчанае шво на тканіне, скуры.

|| памянш. ру́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым-.

рубцо́вы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыпс, -у, м.

Тоўстая, моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

|| прым. ры́псавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каверко́т, -у, М -ко́це, м.

Шарсцяная або паўшарсцяная тканіна ў нахільны рубчык для верхняга адзення.

|| прым. каверко́тавы, -ая, -ае.

К. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыпс, ‑у, м.

Моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

[Фр. reps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́бчик в разн. знач. ру́бчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)